maandag 13 mei 2013

Broer Arjan

Mijn broertje Arjan,

Een week geleden plaatste ik mijn laatste berichtje.
Een week geleden leek er nog niets aan de hand. De verhuizing van mijn ouders was voorbij. Eindelijk konden ze tot rust komen.
Maandag 6 mei stond de politie bij mijn ouders voor de deur en ineens was hun leven veranderd. Uw zoon Arjan heeft een hersenbloeding gehad en zijn toestand is zeer kritiek. Bereidt u zich op het ergste voor, werd gezegd.
Na de andere kinderen te hebben gebeld, werden ze met loeiende sirene naar het ziekenhuis gebracht. Iedereen ging erheen en we hebben er de hele nacht doorgebracht. Het verdriet van je ouders te moeten zien, is hartverscheurend.
De volgende dag bleek al snel, dat Arjan kansloos was.
Wij zijn in een kring om hem heen gaan staan, hielden elkaar en hem vast en hebben zo afscheid van hem genomen.
De rest van de week ging voorbij met huilen, troosten, rouwen en vooral voorbereiden van wat een zeer persoonlijke afscheidsplechtigheid moet worden. Het wordt een bijeenkomst met lieve woorden, herinneringen aan een fijn, liefdevol mens, mooie muziek en foto's.
We moeten zonder hem verder. Ons verdriet is groot.